Dzień powoli miał się ku końcowi. Na koniec zajeżdżamy nad Lagunę Colorada. To chyba najbardziej znane miejsce naszej wycieczki wyłączając oczywiście Salar de Uyuni. Mamy co prawda wątpliwości czy jest w stanie nas jeszcze zadziwić po takim dniu, szczelnie wypełnionym nadmiarem zachwytów. Jest późne popołudnie, godzina do zachodu słońca. Wieje bardzo silny wiatr i jest przenikliwie zimno. Przystajemy nad wysoką skarpą. Wysiadamy i … już widać, że jest przepięknie.  
  Laguna Colorada leży na wysokości 4278 metrów npm. Wygląda na ogromną, I faktycznie, jej wymiary to  w przybliżeniu 10 na 10 kilometrów. I jak każda, jest dość płytka, do 80 cm. Laguna Colorada, z hiszpańska Czerwona Laguna, swój kolor zawdzięcza mikroskopijnym algom wydzielającym pigmenty o takim właśnie kolorze. Najbardziej intensywny kolor widoczny jest wczesnym popołudniem, czyli wtedy gdy woda jest najcieplejsza. Za białe wykwity na brzegach odpowiadają minerały: sód, magnez i boraks.  Najciekawiej laguna prezentuje się od północnej strony, tam gdzie znajduje się wysoka skarpa. Wyniesiona kilkanaście metrów nad lustro wody oferuje niezwykłe widoki na biało-czerwoną lagunę, a w tle ślicznie komponuje się potężny, idealny w kształcie, wulkan – Cerro Pabellon.
  Zestaw kolorów jest doprawdy niesamowity. Błękitne niebo, biało-szare chmury, białe brzegi, czerwona laguna, żółte trawy i rdzawe góry.
  Laguna to oczywiście miejsce gdzie spotkać można kolejne setki, a może i tysiące flamingów. Te tutaj skupiły się daleko od brzegu. Widać tylko biało-różowe kropki. Nie przeszkadza nam to, widzieliśmy je dziś bliska wielokrotnie.
  Powoli zbieramy się do auta. Nie czekamy na zachód. Słońce powoli chowa się za chmury. Silny wiatr i temperatura bliska zeru stopni skutecznie przekonują by już jechać na nocleg. ©PG