Jest 24 czerwca. Niedawno zaszło słońce, zaczyna się wieczorna szarówka. Przy klasztorze zbierają się wierni, którzy przybyli tu z całej Polski na doroczny odpust. Jutro świętego Onufrego, patrona klasztoru prawosławnego w Jabłecznej.   
  Rozpoczyna się całonocne czuwanie. Pogoda jest łaskawa dla pielgrzymów. Jest ciepła, czerwcowa noc. Przed trzecią wierni powoli z modlitwą na ustach idą do kaplicy Św. Ducha, która położona jest na niewielkim wyniesieniu nadbużańskiej łąki.
  Pątnicy trzymają w rękach zapalone świece, które oświetlają drogę ku kaplicy. O trzeciej w nocy rozpoczyna się uroczyste nabożeństwo.
  Większość stoi na zewnątrz. Po okolicy niosą się dźwięki śpiewanych cerkiewnych pieśni.
 Powoli na wschodzie zaczyna robić się jasno. Przepływający obok graniczny Bug przyciągnął mgłę. Zbliża się nowy dzień. Teraz donośny śpiew miesza się z obudzonymi ptakami, których pełno w tej okolicy.
  Dochodzi piąta. Nabożeństwo się kończy, pojawiają się pierwsze ostre promienie słońca. Mgła zaczyna się rozwiewać, kiedy tłum rusza z procesją w kierunku klasztoru. Przed klasztorem czekają już kolejni wierni. Zaczyna się dzień odpustu. ©PG