Jeśli prawdą jest, że w górach, na odludziu łatwiej o doznania duchowe to prawosławni mnisi wybrali na swoje siedziby miejsce idealne. Strzelające w niebo filary i iglice, a na nich usadowione, czasem przytulone do skał monastery. Meteory wydają się być tak blisko nieba…
   Pierwszy klasztor na Meteorach założył w XIV w. św. Atanazy. Szybko na skałach zaczęły powstawać kolejne monastery. W szczytowym momencie było ich tu 24. Do wielu nie było żadnego innego dostępu niż tylko po linie lub w zawieszonym na nim koszu. Zapewniało to możliwość skupienia i życia poświęconego jedynie Bogu.
    Dziś zamieszkanych jest 6 klasztorów. Życie mnichów i mniszek toczy się tu jak przed wiekami. Przerywane tylko odwiedzinami turystów, których traktuje się życzliwie, ale bez specjalnej atencji. To my jesteśmy gośćmi i musimy dostosować się do reguł- odpowiedniego stroju, przerw na modlitwę, w trakcie których wejścia są zamykane, zakazu wstępu do niektórych części klasztorów. 
 Wieczorem wraca cisza. A skały stoją przez cały czas niewzruszone.